Пасля дзіцячага свята ў Наваполацку ў ГАУС апынуўся Дзед Мароз

У Наваполацку 20 снежня было дзіцячае свята: ля елкі на Плошчы Будаўнікоў сабраліся бацькі з дзецьмі. Дзедам Марозам быў мясцовы жыхар Уладзімір. Яго асноўнае месца працы — на ЦЭЦ, а ў вольны час пераапранаецца ў «Дзядулю» і радуе дзяцей. Праўда, гэтым нядзельным вечарам настрой ва Уладзіміра зусім не святочны: яго затрымалі, а праз некалькі гадзін адпусцілі.

Акрамя яго пасля дзіцячага мерапрыемства ў ГАУС апынуўся яшчэ як мінімум адзін чалавек-кандыдат гістарычных навук, дацэнт Полацкага дзяржаўнага ўніверсітэта Віктар Якубаў. TUT.BY звязаўся з удзельнікамі падзей.

Жонка Віктара Якубава: «Папрасілі праверыць»

Па словах Юліі, жонкі Віктара Якубава, само свята атрымалася: іх сям'я добра пагуляла, сабралася шмат дзяцей.

— Дзеду Марозу распавядалі вершы, ён раздаваў падаруначкі. Дзеці пабягалі, павадзілі карагоды, на самакатах вакол ёлкі пакаталіся, — апісвае Юлія. — Ёлка ў нас ачэпленая: вакол плошчы пастаўлена агароджа. Але яе кожны год ставяць у апошнія гады пяць, можа быць. Зразумела, міліцыя — па два чалавекі — хадзіла, але ніякіх папярэджанняў не рабілі. Усё нармальна, спакойна.

Ужо потым, калі сям’я Якубавых выходзіла з агароджанай зоны, два міліцыянты папрасілі ў Віктара дакументы. З сабой іх не было.

— Тады мужу прапанавалі ехаць для вызвалення асобы. Міліцыя ішла менавіта да яго, каб затрымлівалі яшчэ кагосьці, я не бачыла. Я запытала, ці трэба ехаць мне: у мяне таксама не было пашпарту. Мне сказалі: «Не, забіраем толькі мужчын». Гучала так, быцам гэта ўсё было мэтанакіравана.

Праз некаторы час на хатні тэлефон датэлефанаваўся Віктар. Ён паведаміў Юліі, што яго пратрымаюць да шасці вечара, гэта значыць тры гадзіны, і адпусцяць.

— А праз паўгадзіны ён ужо набраў і сказаў, што так суду яго не адпусцяць, — дадае жанчына. — Таму што раніцай у нас на раёне быў ланцуг салідарнасці і, нібыта, мы там удзельнічалі. Толькі мы ў ім не ўдзельнічалі, былі дома.

Свята было арганізавана не гарадскімі ўладамі, а самімі жыхарамі горада: яны ведалі, што прыйдзе Дзед Мароз, і запрашалі адзін аднаго.

Дзед Мароз Уладзімір: «Выйшаў з прадуктовага — мяне затрымалі»

Яшчэ адзін затрыманы ў гэты дзень — Уладзімір, які паказваў на свяце Дзеда Мароза. Яго затрымалі не каля елкі, а значна пазней. Мы звязаліся з мужчынам — праз некалькі гадзін пасля затрымання яго адпусцілі. Уладзімір распавёў нам падрабязнасці таго, што здарылася:

— Калі я пакінуў елку, зняў касцюм Дзеда Мароза і сеў у сваю машыну. Ад’ехаў ад плошчы, выйшаў у прадуктовы магазін па шляху дадому. Пры выхадзе я быў затрыманы і дастаўлены ў Наваполацкае ГАУС.

Пакуль Уладзімір быў у ГАУС, у машыне яго чакала жонка (на свяце яна была Снягуркай). У двары ГАУС машыну агледзелі і забралі па падазрэнні ва ўгоне.

Па словах мужчыны, супрацоўнікі ГАУС паводзілі сябе карэктна, многія нават дзівіліся таму, што адбылося.

— Яны проста выконвалі загад, які ім далі. Пыталіся, ці крычаў я лозунгі. Але я працаваў з дзецьмі. Дзеці лозунгі не крычалі — яны спявалі песні, распавядалі вершы. Я частаваў іх ласункамі, набытымі з маіх уласных сродкаў, — падкрэслівае Уладзімір. — У ГАУС праверылі маю біяграфію, па ўсіх пратэстных акцыямі, якія праходзілі ў бліжэйшы час. Я ў іх удзелу не прымаў. Сваю пазіцыю па тым, што адбываецца я ім таксама выказаў — мацюкальным словам (у цэнзурнай версіі гэта гучыць як «я ў шоку». — заўв. TUT.BY). яны на гэта адказалі: «Ну, вы ведаеце, у якой мы дзяржаве жывем».

Уладзімір заўважае, што да гэтага лічыў заўсёды, што жыве ў нармальнай краіне. Супрацоўнікі ГАУС спрабавалі пераканаць мужчыну, што тое, што адбываецца на ёлцы — акцыя. Ён да гэтага часу перакананы: гэта — свята.

— Мяне спыталі, ці бачыў я БЧБ-Сцягі. Я сказаў, што адзін дзядуля з ім хадзіў. Па-мойму, ужо не ў першы раз я яго заўважаў, але з чым ён ходзіць — яго асабістая справа, — дадае Уладзімір. — Лозунгі ніхто не крычаў. Адным словам, гэта маразм.

У ГАУС «Дзед Мароз» бачыў некалькі затрыманых. Іх імёны ён не ведае, ці былі яны менавіта на дзіцячым свяце — таксама.

Уладзімір пераапранаецца ў Дзеда Мароза ўжо не першы год. Звычайна ён прыязджае да сваякоў і сябрам, якія яго пра гэта просяць:

— У мяне шмат сяброў і таварышаў па службе, якія просяць мяне зайсці. Я заўсёды віншую дзяцей З Новым годам напярэдадні святаў. Хоць і не заўсёды атрымліваецца з - за пазменнай працы: у будні дзень елку праводзіць сэнсу няма, дзяцей на ёй не будзе. У мяне самога ўнукі ёсць, дачкі, пляменнікаў шмат. Дзецям трэба несці свята. У гэтым годзе гэта была мая асабістая ініцыятыва.

Падзеямі ў краіне, лічыць мужчына, дзецям жа, наадварот, наносяць траўму:

— У сувязі з гэтымі падзеямі дзецям траўміруюць псіхіку, страшна. І якое вырасце пакаленне? З недаверам да ўсяго? Гэта проста асабіста маё меркаванне. Псуюць і ламаюць дзецям свята. Не так шмат светлых дзён цяпер.

Ва УУС Віцебскага аблвыканкама не змаглі аператыўна пракаментаваць гэты выпадак.